Nowe autografy Henryka Wieniawskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej
Po raz kolejny, dzięki szczodrości Krystyny Piórkowskiej z Nowego Jorku, Biblioteka Narodowa wzbogaciła się o cenne obiekty rękopiśmienne. Tym razem są to dwa autografy wybitnego polskiego skrzypka i kompozytora, Henryka Wieniawskiego: list oraz karta ze sztambucha. Oba rękopisy zostały zakupione przez Krystynę Piórkowską na aukcji antykwarycznej i hojnie podarowane Narodowej Książnicy.
List adresowany jest do holenderskiego kompozytora i organisty Eduarda Silasa (1827–1909) i został napisany 7 października 1859 r. Silas studiował w Konserwatorium Paryskim, m.in. u Friedricha Kalkbrennera i Jacques’a Fromentala Halévy’ego, a w 1850 r. osiadł w Londynie, gdzie był organistą kościoła katolickiego oraz wykładowcą w Guildhall School of Music and Drama oraz Royal Academy of Music. Jak dowiadujemy się z treści listu, polski skrzypek miał zamiar osobiście spotkać się z Silasem, ale przeszkodził mu w tym „okropny ból głowy”. Następnie Wieniawski przekazuje swoją opinię, dotyczącą bliżej nam nieznanych Wariacji Silasa, przeznaczonych na skrzypce solo lub skrzypce z akompaniamentem. Stwierdza dość ogólnikowo, że „nadają się one do grania”, wskazuje przy tym na dwa problematyczne pasaże (które wypisuje nutami) i konkluduje: „na 100 skrzypków dwóch zagra to źle, pozostałych 98 nawet nie spróbuje”.
Drugim obiektem jest karta pochodząca z nieznanego sztambucha, zawierająca wpis pamiątkowy Wieniawskiego. Znajduje się na niej miejsce i data: Boston, 16 października 1872 r. We wrześniu tegoż roku polski wirtuoz wraz z pianistą Antonem Rubinsteinem przypłynęli do Stanów Zjednoczonych i rozpoczęli intensywne, 8-miesięczne tournée koncertowe. Autograf, „ofiarowany jako skromna pamiątka wielkiego skrzypka” (jak napisał humorystycznie muzyk), zapewne powstał bezpośrednio po bostońskim koncercie. Wieniawski zanotował właścicielowi sztambucha początek własnego Preludium, pochodzącego ze zbioru L’École moderne. Études-Caprices op. 10. Należy odnotować, że na stronie verso znajduje się inny wpis pamiątkowy, sporządzony przez węgierskiego pianistę i kompozytora Raffaela Joseffyego, a zawierający cytat z III części Koncertu fortepianowego f-moll Fryderyka Chopina. Obok obu autografów wklejone zostały fotografie muzyków.
Rękopisy Wieniawskiego zostały opracowane pod sygnaturami Rps 17861 I oraz Rps 17862 III i stały się częścią Kolekcji Krystyny Piórkowskiej, w której skład wchodzą m.in. listy Adama Mickiewicza do Alfreda de Vigny’ego, materiały Ludwika Silbersteina, listy króla Augusta II Mocnego czy autograf Mazurka d-moll Thomasa Tellefsena.