Jacek Dehnel. KOSMOGRAFIA. XVIII. ETIOPIA
Kalendarium procesji przebłagalnych spisane przez Wazebę, pisarza nadwornego króla Aksum (poł. V w.)
Od wstąpienia na tron Ebany, syna Eona, ojca Nezula, z kościoła Maryi Panny z Syjonu w Sakum wyprowadzano posąg świętego Frumencjusza w następujących latach i miesiącach:
W roku śmierci króla Eona i I roku panowania Ebany
w miesiącu III:
susza na południu, tak, że wielu pomarło
W II roku panowania Ebany
w miesiącu VI:
trzęsienie ziemi, od którego zwaliła się południowa wieża pałacu królewskiego w Aksum i wiele jaskiń w Abu Mena, grzebiąc pustelników
w miesiącu X:
susza na północy, w Adulis, tak, że za ziarno płacono tam czystym złotem
W IV roku panowania Ebany
w miesiącu IX:
najazd piratów w Taham, którzy splądrowali pałac i kościoły, gdzie wzięli też wielu niewolników i ogromne łupy
W V roku panowania Ebany
w miesiącu VIII:
susza od granicy północnej do południowej, która niczego i nikogo nie oszczędziła
W VII roku panowania Ebany
w miesiącu II:
susza w Yeha, od której ziemia pękała na głębokość czterech palców, a ptaki spadały martwe z nieba
w miesiącu XI:
zawalenie się wielce starożytnego kościoła w Yeha, który pogrzebał stu i pięćdziesięciu wiernych, nie licząc dzieci
W IX roku panowania Ebany
w miesiącu III:
susza od granicy północnej do południowej
w miesiącu X:
susza od granicy północnej do południowej, tak, że nie było już ziarna na zasiewy, a ludzie zabijali zwierzęta i pili ich krew, żeby przeżyć.
w miesiącu XI:
bunt w dawnym królestwie Kusz, gdzie zamordowano namiestnika wraz z jego rodziną i wyrżnięto całe wojska królewskie, by opróżnić resztkę spichlerzy
W X roku panowania Ebany
w miesiącu III:
spalenie Napaty przez buntowników w dawnym królestwie Kusz
w miesiącu V:
susza w Taham
w miesiącu VIII:
czerwona gorączka w Abu Mena, od której umarło wiele dzieci
w miesiącu IX:
czerwona gorączka w Sakum
w miesiącu X:
śmierć następcy tronu, księcia Endubis, na czerwoną gorączkę
W XII roku panowania Ebany
w miesiącu V:
trzęsienie ziemi w Matarze i wielki pożar Aksum, który pochłonął całkowicie dwie dzielnice, a trzy kolejne poważnie naruszył, i w którym spłonęły trzy świątynie i pałac letni
W XIII roku panowania Ebany
w miesiącu III:
susza w Yeha i w Koloe
Tam gdzie niesiono posąg, susza ustawała i spadał deszcz, ustępowała czerwona gorączka, pożar wygasał, buntowników gromiły wojska królewskie, a trzęsienie ziemi nie powracało. Chyba, że grzechy ludu były tak wielkie, że nawet święty Frumencjusz nie mógł wyjednać u Boga uśmierzenia Jego gniewu.
Jeśli klęska spotykała samo miasto Aksum, wtedy wyjmowano posąg świętego z kościoła i obnoszono po murach, trzykrotnie okrążając całe miasto. Jeśli zaś klęska dotykała jednego z królestw podległych lub prowincji, wtedy posąg wynoszono na dziedziniec pałacu królewskiego, gdzie każde z miast miało swój obelisk, połączony ścieżką z obeliskami innych miast, tak, że święty mógł jednego dnia odwiedzić wszystkie miasta i wsie wszystkich prowincji. Jeśli król podbił nową ziemię, to i ona otrzymywała swój obelisk na dziedzińcu. Każdy zaś, kto przyjeżdżał do pałacu z darami i pokłonem, winien stanąć na dziedzińcu tam, gdzie oznaczono jego miasto, tak że nie tylko święty, ale i król, kiedy przechadzał się po swoim pałacu, odwiedzał swoich poddanych tak, jakby obszedł na piechotę całe królestwo.