Pokaz Sakramentarza tynieckiego w Pałacu Rzeczypospolitej
Kilkaset osób obejrzało Sakramentarz tyniecki oraz wystawę towarzyszącą, która prezentowała najciekawsze stronice księgi z charakterystycznymi elementami średniowiecznej ikonografii. Dużym zainteresowaniem cieszyły się dwa wykłady: benedyktyna br. dr hab. Michała Gronowskiego Początki opactwa Tynieckiego oraz dr. Grzegorza Paca Kobiety i książki we wczesnośredniowiecznej Polsce i Europie, po których prelegenci odpowiadali na liczne pytania. Rozmowę moderował Łukasz Kozak.
PIERWSZE/NAJSTARSZE to cykl prezentacji z okazji 1050. rocznicy chrztu Polski. Co miesiąc Biblioteka Narodowa przedstawia w Pałacu Rzeczypospolitej pierwsze teksty i najstarsze zabytki kultury i historii, dokumentujące początki Państwa Polskiego. Tematem kolejnej edycji, 19 grudnia, będzie Jan Długosz.
Sakramentarz tyniecki – bogato zdobiony kodeks z XI wieku, należący do grupy najstarszych rękopisów przechowywanych w Polsce, został przepisany i ozdobiony iluminacjami w Kolonii, prawdopodobnie w klasztorze św. Pantaleona ok. 1072–1075 roku. Księga trafiła do Tyńca albo wkrótce potem, albo sto lat później (po opuszczeniu przez benedyktynów opactwa na Ołbinie we Wrocławiu gdzie kodeksu użyto podczas konsekracji tamtejszego kościoła św. Wincentego w 1149 r.). W rękopisie zachowała się jedna miniatura całostronicowa, przedstawiająca Maiestas Domini (p. 32: zobacz w Polonie), trzy całostronicowe inicjały oraz 13 mniejszych, bogato zdobionych. Kalendarz oraz Canon missae zostały spisane złotem na purpurowym tle. Rękopis, zakupiony przez Stanisława Kostkę Zamoyskiego w roku 1814, wszedł w skład Biblioteki Ordynacji Zamojskiej, która obecnie stanowi depozyt w Bibliotece Narodowej.
Zobacz cały Sakramentarz tyniecki w bibliotece cyfrowej Polona