Dar Juliana Kornhausera dla Biblioteki Narodowej - Aktualności - Biblioteka Narodowa

EN

Dar Juliana Kornhausera dla Biblioteki Narodowej

Jeden z najwybitniejszych poetów polskich, prozaik, literaturoznawca i tłumacz – Julian Kornhauser ofiarował Bibliotece Narodowej wybór materiałów z prywatnego archiwum. Wśród nich rękopisy niepublikowanych wierszy, notatki warsztatowe do książki o twórczości Zbigniewa Herberta Uśmiech Sfinksa (2001), a także przekłady poezji z krajów dawnej Jugosławii.

Julian Kornhauser jest profesorem slawistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorem książek o poezji serbskiej. Wśród przekazanych BN materiałów uwagę zwraca dziewiętnastostronicowy maszynopis – odręcznie sygnowany przez autora – szkicu Poezja Vasko Popy. Źródła i motywy, napisanego przez niego jako studenta III roku slawistyki UJ. W ofiarowanych brulionach, w których literaturoznawca zapisywał na przełomie XX i XXI wieku wrażenia z lektur, znajdziemy cenne uwagi zarówno o pisarzach starszych pokoleń, takich jak: Stanisław Grochowiak, Jerzy Harasymowicz, Tadeusz Nowak, Stanisław Czycz, Wiesław Myśliwski, jak i młodszych, takich jak: Jerzy Pilch, Włodzimierz Dulemba czy Kazimierz Biculewicz. Ponadto mamy tu notatki na temat twórczości poetów emigracyjnych: Bogdana Czaykowskiego i Adama Czerniawskiego. W osobnym notesie prof. Kornhauser zapisywał refleksje na marginesie lektury pisarzy najmłodszych, o Mariuszu Wilku, Piotrze Szewcu, Mariuszu Sieniewiczu, Krzysztofie Niewrzędzie czy Rafale Wojasińskim.

W zeszycie oznakowanym przez autora jako „22 poetów (5 kobiet)” krytyk zamieścił szkice o twórczości m.in. Haliny Poświatowskiej, Urszuli Kozioł, Krystyny Miłobędzkiej. W tym samym zeszycie – konspekt przyszłej książki krytycznoliterackiej o polskiej literaturze współczesnej z podziałem na rozdziały w rodzaju: turpizm, neoklasycyzm, baśniotwórstwo, katastrofizm, lingwizm, liryka społeczna, liryka osobista.

W jeszcze innym brulionie znalazły się: konspekty wykładów Kornhausera z zakresu literatury polskiej na Uniwersytecie Opolskim, z którym związany był w latach 2002–2005; tutaj zwięzłe charakterystyki pisarstwa Elizy Orzeszkowej, Zofii Nałkowskiej, Marii Dąbrowskiej, Władysława Reymonta i Andrzeja Struga, blok notatek poświęconych liryce Czesława Miłosza i Tadeusza Różewicza.

Wśród przekazanych materiałów są ponadto:  rękopisy przekładów wierszy Izeta Sarajlicia, poety z Sarajewa, Husein Tahmiščicia, Gorana Simicia, Maka Dizdara, Feridy Duraković, Josipa Ostiego, Mahmuta Efendicia, ale także rękopisy kilku niedrukowanych jeszcze wierszy samego Kornhausera, takich jak Powidła czy Do Stanisława Barańczaka, oprócz tego notes z wierszami z ostatniego jak dotąd zbioru Origami (2007). O tym, że Kornhauser jest jednocześnie poetą i krytykiem najlepiej świadczy fakt, że w tym samym notesie zamieścił komentarze do twórczości poetyckiej Kazimierza Hoffmana i Bohdana Zadury oraz eseistyki Michała Pawła Markowskiego.

Oprócz własnych tekstów Julian Kornhauser przekazał BN listy od Karla Dedeciusa, Andrzeja Wajdy, prof. Michała Głowińskiego, od poetów: Adama Ważyka, Artura Międzyrzeckiego i Ryszarda Krynickiego, a także kartki pocztowe od Noblistów: Wisławy Szymborskiej i Czesława Miłosza.

UDOSTĘPNIJ:

Aktualności