90. urodziny Tadeusza Strugały
Tadeusz Strugała, światowej sławy dyrygent, organizator życia muzycznego i pedagog świętuje właśnie jubileusz dziewięćdziesiątych urodzin.
Urodził się 10 lutego 1935 roku w Katowicach. Po studiach na Akademii Muzycznej we Wrocławiu kontynuował naukę w Weimarze i Wenecji. W latach 1969–1980 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej, potem związany zawodowo m.in. z WOSPRiTV w Katowicach, Prezydencką Orkiestrą Symfoniczną w Ankarze, Filharmonią Narodową w Warszawie, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Polską Orkiestrą Radiową w Warszawie, Praską Orkiestrą Symfoniczną FOK, Festiwalem Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju, Festiwalem Wratislavia Cantans, Festiwalem Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu.
Tadeusz Strugała dyrygował wieloma czołowymi orkiestrami w kraju i na świecie. W swoim repertuarze miał dzieła od XVIII do XXI wieku, w tym utwory wybitnych kompozytorów polskiej muzyki współczesnej. W katalogu Biblioteki Narodowej figurują liczne nagrania fonograficzne pod jego kierownictwem artystycznym. Przez wiele lat kształcił adeptów dyrygentury na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, prowadził również klasy mistrzowskie za granicą, a także uczestniczył w pracach jury międzynarodowych konkursów dyrygenckich. Za wybitne osiągnięcia na polu artystycznym, dyrygenckim, fonograficznym, propagowanie muzyki polskiej za granicą oraz za zasługi dla miasta Wrocławia otrzymał liczne nagrody i odznaczenia.
W latach 2014–2019 Tadeusz Strugała podarował Bibliotece Narodowej materiały ze swojego archiwum. Dzięki temu zbiory BN wzbogaciły się o dokumentację edukacji oraz pracy artystycznej Strugały, jak również o obszerny zbiór korespondencji Dyrygenta, w tym listy m.in. od Elżbiety Chojnackiej, Agnieszki Duczmal, Kazimierza Korda, Zygmunta Krauzego, Konstantego Andrzeja Kulki, Wiesława Ochmana, Lady Camilli Panufnik, Ireny Poniatowskiej, Richarda Rodzińskiego, Ewy Rubinstein, Witolda Rudzińskiego, Jerzego Semkowa, Stefana Sutkowskiego, Wandy Wiłkomirskiej, Kazimierza Wiłkomirskiego, Zygmunta Mycielskiego. Zwraca uwagę również pieczołowicie gromadzona kolekcja zaproszeń i listów gratulacyjnych od znakomitości świata kultury, polityki i członków rodzin królewskich. W archiwum znajdują się również rękopisy muzyczne, w tym Zygmunta Mycielskiego Liturgia sacra (dwa „egzemplarze dyrygenckie” – kserokopie partytury z uwagami dyrygenta). To także bogaty zbiór fotografii oraz zestaw druków ulotnych, takich jak programy koncertów i festiwali. Osobną, wyróżniającą się kategorią zbiorów, są niezwykle liczne dyplomy za osiągnięcia artystyczne oraz medale i odznaczenia. Archiwum doskonale oddaje biografię swego twórcy i zarazem głównego bohatera.