Biblioteka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina włączona do ogólnokrajowej sieci bibliotecznej
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński włączył Bibliotekę Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina do ogólnokrajowej sieci bibliotecznej, po uprzednim pozytywnym zaopiniowaniu wniosku Biblioteki przez Departament Mecenatu Państwa MKiDN i Bibliotekę Narodową.
Biblioteki wchodzące w skład sieci bibliotecznej zobowiązane są do współdziałania w zakresie gromadzenia, opracowywania, przechowywania i udostępniania zbiorów, sporządzania i rozpowszechniania informacji bibliograficznych i dokumentacyjnych, działalności naukowo-badawczej oraz dokształcania i doskonalenia zawodowego pracowników bibliotek, a także wymiany oraz przekazywania materiałów bibliotecznych i informacji – wszystko to dokładnie omówiono w specjalnym serwisie poświęconym sieci, gdzie mowa jest także o warunkach przyłączenia się do tej struktury.
Powstanie biblioteki datuje się na rok 1861, kiedy to działalność rozpoczął Instytut Muzyczny Warszawski. Zbiory i dokumentacja książnicy w dużej części uległa zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego. Po wojnie kilkukrotnie przenoszona, od 1963 r. mieści się w obecnej siedzibie uczelni przy ul. Okólnik 2. Integralną częścią zasobu są zbiory biblioteki filii w Białymstoku.
Bogaty zasób, gromadzony w bibliotece od XIX wieku, obejmuje ponad 99 000 jednostek inwentarzowych nut, 48 000 książek, 3 000 woluminów czasopism, a także szereg dokumentów dźwiękowych (17 000 płyt analogowych, 18 000 płyt kompaktowych, 2 000 taśm magnetofonowych) i audiowizualnych (ponad 1000 jednostek).
Tematyka księgozbioru koncentruje się wokół muzyki oraz innych dyscyplin wykładanych na uczelni: estetyki, filozofii, psychologii, pedagogiki itd. W bibliotece jest gromadzony w miarę możliwości kompletny zakres polskiej literatury poświęconej zagadnieniom muzycznym, uzupełniany o wybrane pozycje zagraniczne. Natomiast zbiór nut ma charakter uniwersalny i obejmuje repertuar solistyczny, kameralny, symfoniczny i wokalno-instrumentalny kompozytorów polskich i obcych – dawnych i współczesnych. Podobnie kształtują się zbiory fonograficzne. Poza nagraniami wydanymi w czołowych wytwórniach płytowych, fonoteka dysponuje dokumentacjami dźwiękowymi koncertów odbywających się w uczelni – najstarsze pochodzą z 1964. W tej kolekcji znajdują się unikatowe nagrania wybitnych muzyków, m. in. Witolda Lutosławskiego, Stanisława Wisłockiego, Reginy Smendzianki, Jana Ekiera, Bohdana Wodiczki, Jerzego Maksymiuka, Włodka Pawlika i innych.
Zbiory specjalne
Zbiory specjalne biblioteki obejmują rękopisy oraz szczególnie cenne egzemplarze dawnych druków muzycznych, książek i czasopism. Wśród nich wyróżnia się kolekcja manuskryptów honorowego profesora warszawskiej uczelni muzycznej – Ignacego Jana Paderewskiego. W kolekcji znajduje się wiele brudnopisów i szkiców, ale również szereg ukończonych autografów wczesnych kompozycji fortepianowych, kameralnych oraz pieśni. Nieocenioną wartość posiada także spuścizna po profesorze Stanisławie Kazurze (231 jednostek inwentarzowych) oraz zbiór unikatowych pierwodruków utworów Stanisława Moniuszki. W ostatnim czasie biblioteka wzbogaciła się o spuściznę kompozytorską profesora Stanisława Moryty, rektora UMFC. Na szczególną uwagę zasługują także wczesne wydania utworów Haydna, Mozarta i Beethovena z II połowy XVIII i początku XIX wieku, pochodzące od znanych wydawców austriackich, francuskich i holenderskich.