Wystawa fotograficzna „Dorys między pokoleniami”
Prezentacji przekroju twórczości wybitnego polskiego fotografika Benedykta Jerzego Dorysa (1901 – 1990) poświęcona jest wystawa, którą od czwartku można zwiedzać w Świątyni Egipskiej w Warszawskich Łazienkach Królewskich. Fotografie, pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej, przedstawiają wszystkie aspekty zainteresowań twórczych Dorysa: architekturę, pejzaże, portrety, modę, akty, eksperymenty z abstrakcją.
Wystawa, zorganizowana przez Muzeum Łazienki Królewskie, Bibliotekę Narodową i Fundację Dobrej Książki, będzie prezentowana od 29 lipca do 29 sierpnia 2010 roku w Świątyni Egipskiej na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie. Wstęp wolny.
„...Myślę, że fotografia bywa po prostu dobra albo zła. Myślę, że w mojej pracy udało mi się być szczerym w odniesieniu do siebie samego."
Benedykt Jerzy Dorys
W niepięknym XX wieku, na który składały się dwie wielkie wojny światowe, ludobójstwo, okres stalinowskiego terroru, komunizmu, wreszcie transformacji ustrojowej, artysta-fotografik Benedykt Jerzy Dorys niemal przez trzy pokolenia uwodził bogactwem swej sztuki.
Obdarzony talentem muzycznym nastolatek dostrzegł wyzwanie w fotografii, która ukształtowała całe jego późniejsze życie. W wieku 24 lat prezentował już umiejętności zawodowe i doświadczenie rozwijane w Polskim Towarzystwie Miłośników Fotografii oraz u najlepszych mistrzów (m. in. Marian Dederko, Klemens Składanek). Wystawiał swe prace od 1927 roku, także na arenie międzynarodowej („Portret p. M.P" w Paryżu), a sukces osiągnął już z pierwszą wystawą indywidualną w 1929 roku. Prestiżowe i niezwykle estetyczne atelier fotograficzne otworzył w 1929 roku w Alejach Jerozolimskich pod numerem 41, gościło ono elity przedwojennej Warszawy i funkcjonowało do wybuchu drugiej wojny światowej.
W okresie międzywojennym współpracował z prasą ilustrowaną, prawdziwym unikatem stał się cykl „Kazimierz nad Wisłą" z 1931–1932 roku, uznany za pierwszy polski reportaż fotograficzny.
Nową, powojenną rzeczywistość przyjął ze zmienionym nazwiskiem Dorys (właściwe: Rotenberg) i powołał do życia kolejne studio przy ulicy Nowy Świat 29, które działało aż do drugiej połowy lat osiemdziesiątych.
Benedykt Jerzy Dorys przez wiele lat fotografował architekturę, pejzaże, portrety, modę, akty, eksperymentował z abstrakcją.
Był laureatem nagrody Ministra Kultury w 1960, 1973 oraz w 1975 roku.
Prace Dorysa znajdują się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, a także w Bibliotece Narodowej w Warszawie, która udostępnia je w Cyfrowej Bibliotece Narodowej Polona.
Niniejsza wystawa jest podsumowaniem pierwszego etapu projektu realizowanego we współpracy z Biblioteką Narodową, mającego na celu przygotowanie i publikację kopii cyfrowych fotografii artysty w kolekcji "Benedykt Jerzy Dorys" w cBN Polona.
(źródło: materiały prasowe wystawy)