Kodeks Supraski – wystawa
W uroczystym otwarciu wystawy wzięli udział: ambasador Bułgarii Iwan Najdenow, ambasador Słowenii Marjan Šetinc, prof. Anissava Miltenova z Bułgarskiej Akademii Nauk oraz Andrzej Kaszlej z Zakładu Rękopisów BN. Dyrekcję BN reprezentowała wicedyrektor Biblioteki Grażyna Spiechowicz-Kristensen.
Wystawę można oglądać w godzinach otwarcia Biblioteki w holu przy szatni do 2 kwietnia.
Nazywana Kodeksem Supraskim księga Mineia četia, Mart (Mineja czytana na marzec, sygnatura BN BOZ 201) to pochodzący z początku XI w. z terenów Bułgarii rękopis w języku staro-cerkiewno-słowiańskim, na pergaminie, zawierający zbiór żywotów świętych i nauk Ojców Kościoła. Jej niezwykła wartość wynika przede wszystkim z faktu, że jest to jedyny na świecie tak obszerny zabytek wczesnego piśmiennictwa słowiańskiego, niezastąpione żródło do badań nad historią i rozwojem języków Słowiańszczyzny.
Kodeks Supraski trafił do Polski prawdopodobnie w XVI wieku, a odkryty został dla nauki w roku 1823 w bibliotece greckokatolickiego monasteru w Supraślu koło Białegostoku przez księdza Michała Bobrowskiego, profesora Uniwersytetu Wileńskiego. Obecnie największa cześć Kodeksu, licząca 151 kart, znajduje się wśród obiektów Biblioteki Ordynacji Zamojskiej w zbiorach Biblioteki Narodowej, 118 kart przechowuje Narodowa i Uniwersytecka Biblioteka w Lublanie, a 16 kart znajduje się w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu.
W 2007 r. Kodeks Supraski wpisano na listę Pamięci Świata UNESCO, uznając go za jeden z najcenniejszych dokumentów historii ludzkości.