Wilhelm Kempff - charakterystyka gry
Wilhelm Kempff, jeden z najwspanialszych pianistów niemieckich, zdobył sławę zwłaszcza jako interpretator muzyki klasyków wiedeńskich i Franza Schuberta (zarejestrował dwukrotnie wszystkie sonaty fortepianowe Beethovena, a także komplet sonat Schuberta). Świetnie interpretował również utwory romantyków, głównie Schumanna i Brahmsa. Mimo, że jego nazwisko kojarzone jest głównie z muzyką niemiecką i austriacką, to w dorobku fonograficznym pianisty znajduje się sporo muzyki Fryderyka Chopina: Sonaty b-moll i h-moll, komplet Impromptus, Andante spianato i Wielki polonez Es-dur op. 22, Fantazja f-moll, Barkarola i kilka innych utworów. Interpretacje tej muzyki są wysoce indywidualne, dla niektórych nawet dość kontrowersyjne. Nie wszystko tam jest w zgodzie z Chopinowskim tekstem, są pewne usterki techniczne, które z muzycznego punktu widzenia trzeba tu odnotować. Dotyczy to zwłaszcza opus 22 czy Ballady As-dur op. 47, gdzie Kempff stosuje wiele dowolności, a nawet pewnych ułatwień. Niemniej jednak autentyczność jego inspiracji muzyką Chopina i płynące stąd interpretacje nie budzą wątpliwości. Warto w tym kontekście posłuchać chociażby Fantazji f-moll op. 49 czy też obu nagranych przez niego Sonat, by przekonać się, że wielki niemiecki pianista był pod wrażeniem tej muzyki i wykonywał ją tak, jakby płynęła ona prosto z jego serca. Wykonania te stają zatem w jednym szeregu z jego najlepszymi dokonaniami na polu kreowania najważniejszych dzieł najbliższego mu kręgu kulturowego.
Zobacz także
