Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

Historyczne interpretacje utworów Fryderyka Chopina

skocz do menu

Stefan Askenase - charakterystyka gry

Powrót

Stefan Askenase był niewątpliwie jednym z ciekawszych artystów swego pokolenia. Już po pierwszych jego występach krytyka uznała go za wręcz idealnego interpretatora dzieł Fryderyka Chopina. I rzeczywiście, późniejszy przebieg jego kariery pianistycznej w pełni potwierdził tę opinię. Zarówno w programach koncertowych, jak i w repertuarze jego nagrań muzyka Chopina była pozycją znaczącą.

Wśród rejestracji płytowych na uwagę zasługują dokonane około 1960 r. nagrania utworów na fortepian z orkiestrą: obu Koncertów i Ronda a la Krakowiak op. 14. W tych interpretacjach artysta oddaje przede wszystkim zmysł kolorystyczny Chopina, objawiający się m.in. w określonym doborze środków harmonicznych i mistrzowskim operowaniu dynamiką. W Krakowiaku pianista z ogromnym wyczuciem podkreśla wszelkie obecne elementy taneczne, inspirowane wprost, choć bez stosowania jakichkolwiek cytatów, polskim folklorem. Wirtozeria instrumentalna zdecydowanie odsunięta jest na plan dalszy, co nie oznacza wcale obniżenia walorów technicznych.

To samo w mniej więcej równym stopniu odnosi się do kreacji Chopinowskich Walców, gdzie Askenase przedstawia się przede wszystkim jako liryk. Artysta nagrał tak zwany „dawny” komplet, czyli 14 Walców, który nie uwzględnia kilku utworów wydanych pośmiertnie. Pięknym przykładem równowagi pomiędzy elemetami wirtuozowskimi i wyrazowymi zawartymi w tych utworach jest kreacja Walca As-dur op. 42. W interpretacji tego jednego z najpiękniejszych poematów tanecznych Chopina uderza znakomite prowadzenie linii melodycznej, przy zachowaniu najistotniejszych cech dramaturgicznych utworu.

Z kolei w nagraniach siedmiu wielkich Polonezów artysta podkreśla te cechy, które często umykają innym wykonawcom, dążącym przede wszystkim do pokazania siebie – elegancję i dostojność tego tańca. Artysta pozostawił ponadto nagrania Preludiów op. 28, Nokturnów, Sonat b-moll i h-moll, a także niektórych Mazurków. Wszystkie one pokazują muzyka na wskroś romantycznego, dla którego wyraz artystyczny jest o wiele ważniejszy niż realizacja czysto techniczna.

Zobacz także