Frank La Forge - biografia
Pianista i kompozytor amerykański, ur. 22 października 1879 r. (wg niektórych źródeł w 1877 r.) w Rockford (Illinois), zm. 5 maja 1953 r. w Nowym Jorku. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała mu siostra, Ruth La Forge Hall, która była uzdolnioną pianistką. W wieku siedemnastu lat wyjechał do Chicago i rozpoczął czteroletnią naukę u Harrisona Wilda, organisty i dyrygenta chórów. Edukację muzyczną kontynuował w Wiedniu będąc przez cztery lata uczniem Teodora Leszetyckiego. Następnie studiował kompozycję u czeskich pedagogów, Josefa Labora i Karela Navrátila. Zyskał sławę nie jako solista, ale przede wszystkim jako świetny, grający z pamięci akompaniator sławnych śpiewaczek (Frances Alda, Johanna Gadski, Margarete Matzenauer, Lily Pons, Ernestine Schumann-Heink, Marcelina Sembrich-Kochańska). Występował także jako akompaniator instrumentalistów. Będąc cenionym pedagogiem pracował ze śpiewakami również jako pianista-korepetytor. Do jego uczniów należeli m.in. Richard Crooks, Marian Anderson i Lawrence Tibbett. Od 1930 r. organizował koncerty we własnym, nowo wybudowanym domu. Zmarł podczas koncertu w Musicians’ Club w Nowym Jorku. La Forge skomponował i zaaranżował wiele pieśni, jest też autorem transkrypcji i nielicznych utworów fortepianowych (m.in. Valse de concert, Gavotte, Improvisation).
Zobacz także
