Josef Lhévinne - biografia
Pianista rosyjski, ur. 13 grudnia 1874 r. w Orle (Rosja), zm. 2 grudnia 1944 r. w Nowym Jorku. Pochodził z rodziny muzyków. W 1885 r. rozpoczął naukę w Konserwatorium Moskiewskim, w klasie fortepianu Wasilija Safonowa. Razem ze Skriabinem i Rachmaninowem uczył się także u Mikołaja Zwieriewa. W 1889 r. odbył się w Moskwie pierwszy publiczny występ niespełna piętnastoletniego pianisty, który zagrał Koncert Es-dur Beethovena pod dyrekcją Antoniego Rubinsteina. W 1891 r. ukończył ze złotym medalem Konserwatorium. W 1895 r. otrzymał złoty medal na Konkursie im. Antoniego Rubinsteina w Berlinie. 27 stycznia 1906 r. zadebiutował w Nowym Jorku wykonaniem Koncertu Es-dur Rubinsteina (z Rosyjską Orkiestrą Symfoniczną pod dyr. Safonowa), następnie kontynuował tournée po Stanach Zjednoczonych. W 1907 r. wyjechał z Rosji z powodu sytuacji politycznej. Do 1919 r. mieszkał w Berlinie, gdzie zyskał sławę jednego z najwybitniejszych wirtuozów i pedagogów. Następnie przeniósł się na stałe do Nowego Jorku. Występował solo i z orkiestrami amerykańskimi.W jego repertuarze dominowały dzieła romantyków (Chopin, Schumann, Liszt, Czajkowski) oraz utwory wirtuozowskie i parafrazy fortepianowe. Często występował w duecie ze swoją żoną Rosiną, także pianistką. Jego gra zachwycała śpiewnym dźwiękiem, wspaniale ukształtowaną frazą, wielką muzykalnością i perfekcyjną techniką. Pisał o niej znany amerykański krytyk muzyczny Harold Schonberg: "Wydobywał dźwiękiem radość budzącego się poranka, jego technika
była bezbłędna, nawet w porównaniu z grą Hofmanna i
Rachmaninowa, posiadał ogromną wrażliwość muzyczną". Nagrania pianisty opublikowały amerykańskie firmy RCA Victor i Disc. Lhévinne z zamiłowaniem oddawał się pracy pedagogicznej, którą cenił bardziej niż działalność koncertową. W l. 1900-1902 uczył w Konserwatorium w Tyflisie (obecnie Tbilisi), 1902-1906 był profesorem Konserwatorium Moskiewskiego, a od 1924 r. wykładał w Juilliard Graduate School w Nowym Jorku. Jest autorem książki Basic Principles in Pianoforte Playing (1924; wydanie polskie z 2006 r. Podstawowe zasady gry na fortepianie). Do jego uczniów należeli: Arthur Gold, Sascha Gorodnitzki, Adele Marcus, Homer Samuels, Brooks Smith i in.
Zobacz także
