Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

Historyczne interpretacje utworów Fryderyka Chopina

skocz do menu

Stefan Askenase - biografia

Powrót

Pianista polski, ur. 10 lipca 1896 r. we Lwowie, zm. 18 października 1985 r. w Bonn. Mając pięć lat rozpoczął naukę gry na fortepianie u matki, pianistki (uczennicy Karola Mikulego). Po dwóch latach zajęła się nim Ksawera Zacharyasiewicz (uczennica Franciszka Ksawerego Mozarta), a następnie Teodor Pollak, profesor i dyrektor Szkoły Muzycznej Ludwika Marka we Lwowie. W 1913 r. wyjechał do Wiednia na dalsze studia pianistyczne u Emila von Sauera (ucznia Franciszka Liszta). Wkrótce odbył się tam jego debiut pianistyczny. W 1920 r. zadebiutował w sali Filharmonii Warszawskiej: 1 lutego grając Koncert a-moll Schumanna, a 6 lutego Koncert B-dur Brahmsa i Koncert f-moll Chopina. Po wspaniale przyjętych występach otrzymał znakomite recenzje, wśród nich pióra Franciszka Brzezińskiego, który m.in. napisał: „Nieskazitelna technika, niezawodna pamięć, znakomite poczucie brzmienia fortepianu, piękne uderzenie, nade wszystko zaś pełna inteligencji i zdrowego uczucia interpretacja – wszystko to stawia młodego pianistę dziś już w rzędzie najpoważniejszych wirtuozów i pozwala mu wróżyć najświetniejszą karierę estradową”. Po sukcesach w Wiedniu i Warszawie zaczął rozwijać działalność koncertową, występując w Austrii, Niemczech i Francji. W l. 1922-1925 mieszkał w Kairze, gdzie był profesorem klasy fortepianu w miejscowym Konserwatorium. W 1927 r. przeniósł się do Brukseli, przyjmując profesurę w Królewskim Konserwatorium (uczył tam przez czterdzieści lat). Niezależnie od pracy pedagogicznej cały czas koncertował, grając niemal we wszystkich krajach Europy, w Ameryce Północnej, Afryce i in. Pierwszy raz po II wojnie światowej wystąpił w Polsce 17 maja 1946 r. W 1965 r. założył towarzystwo Arts und Musik, mające na celu uratowanie zabytkowego dworca kolejowego w Rolandseck n. Renem. Po jego odrestaurowaniu swoje pracownie artystyczne mieli tam m.in. Pierre Fournier, Henryk Szeryng, Salvador Dali i Askenase. Prowadził letnie kursy mistrzowskie dla pianistów w Bonn i Kolonii. Był jurorem Międzynarodowych Konkursów Chopinowskich w Warszawie (1955, 1960). W 1981 r. z okazji jubileuszu 85. urodzin dał w Europie 85 koncertów. Był wybitnym interpretatorem dzieł Scarlattiego, Bacha, Beethovena, Chopina, Brahmsa Schuberta, Schumanna i Albéniza. Jego uczniami byli m.in. Martha Argerich, Andrzej Czajkowski i Mitsuko Uchida.

Zobacz także