Czesław Zgorzelski
Czesław Zgorzelski, historyk literatury, edytor pism Adama Mickiewicza, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, wybitnych znawca epok oświecenia i romantyzmu, zmarł 20 lat temu w wieku 88 lat w Lublinie. Był absolwentem Gimnazjum im. Króla Stanisława Augusta oraz Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego pracował jako nauczyciel w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie, zaś po wojnie był asystentem profesora Konrada Górskiego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po zwolnieniu go w roku 1949 z UMK z powodów politycznych, pracował w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, a od 1950 na KUL. Od roku 1956 profesor nadzwyczajny, a od 1968 profesora zwyczajny.
Jego pierwszą ważną publikacja naukową była rozprawa z 1948 O pierwszych balladach Mickiewicza. W roku 1955 wydał książkę poświęconą Adamowi Naruszewiczowi. Do jego najważniejszych dzieł naukowych należą: Drogi rozwoju sztuki lirycznej Juliusza Słowackiego, O sztuce poetyckiej Mickiewicza: próby zbliżeń i uogólnień oraz O lirykach Mickiewicza i Słowackiego: eseje i studia. W roku 1957 wydał monografię Romantyzm w Polsce, a w 1978 tom szkiców historycznoliterackich Od Oświecenia ku Romantyzmowi i współczesności, zaś w 1986 zbiór studiów o liryce religijnej oświecenia i romantyzmu «W Tobie jest światłość». Ponadto opracował antologię Ballada polska, której pierwsze wydanie ukazało się w roku 1962. Jego ostatnia głoszona w 1996, a więc w roku śmierci profesora, książka nosi tytuł Przywołane z pamięci i ma charakter wspomnieniowy.
W zbiorach Biblioteki Narodowej znajdują się listy Czesława Zgorzelskiego do literaturoznawców: Kazimierza Wyki, Stefana Żółkiewskiego oraz Michała Głowińskiego.